ارائه مدلی به منظور تعیین سیاست نگهداری اثربخش با رویکرد پویایی سیستم

در این تحقیق با توجه به ماهیت پویای سیستم ها و ماشین آلات تلاش در جهت ارائه مدلی گردیده است که بتواند این ویژگی را در طراحی مدل نگهداری لحاظ نماید. بدین منظوریک مدل سیستم پویا ارائه گردیده است که مهمترین متغیرهای تاثیرگذار در طول چرخه عمر همچون عمر سیستم، میزان بحرانی بودن ماموریت، سطح دسترسی، بهبود در قطعات و سیستم ها، نرخ شکست و... را در انتخاب و ارزیابی سیاست نگهداری مد نظر قرار می دهد. در واقع به دنبال توسعه و ارائه چارچوبی هستیم که هم بتواند به ارزیابی سیاست های نگهداری سیستم بپردازد و هم تاثیر پارامترهای نگهداری بر هزینه چرخه عمر سیستم را شبیه سازی نماید. معیارهای مورد استفاده برای اندازه گیری اثربخشی سیاست نگهداری مورد استفاده، هزینه چرخه عمر و خرابی های تجمعی میباشند. در این تحقیق با استفاده از دانش سیستم پویا مدل سازی نگهداری صورت پذیرفته است. در واقع هدف هر مدل نگهداری ایجاد تعادل بین هزینه های خرابی و فرصت از دست رفته با هزینه های نگهداری پیشگیرانه می باشد که این اصل در مدل پیشنهادی در تعیین سیاست نگهداری پیشگیرانه بر اساس پیش بینی فرصت از دست رفته ملاک عمل بوده است. روش بکار گرفته شده مبتنی بر پیش بینی خرابی های آینده با استفاده از متوسط فرصتهای از دست رفته تجمعی می باشد. مدل ارائه شده، چارچوب ارزیابی و تصمیم گیری در سطوح سه گانه مدیریت عملیاتی، میانی و سطوح بالا به منظور انتخاب سیاست اثر بخش نگهداری را مشخّص می سازد.